మళ్లీ ఎప్పుడు పుడతావు నేస్తం హక్కుల సాయిబాబా ఒకసారి వస్తే అక్కున చేర్చుకుంటామంటూ! ఆదివాసి గూడాలు నీకోసం ముంగిట్లో నిలబడి ఎదురుచూస్తు ఉన్నాయి! నీవు లేనందుకు అడవి ఎన్ కౌంటర్ కట్టు కథల మధ్యన రోదిస్తుంది! దండకారణ్యం ను రాజ్యం రాక్షసంగా కౌగిలించుకుంటున్నది! తూటాల దెబ్బలకు పచ్చని చెట్లు రక్త కన్నీరు కారుస్తూన్నాయి! నీ త్యాగం…
ఎవరేమై పోతే మనకెందుకు? మనకోసం బ్రతుకునంతా బలిచేసినందుకు అధికారం అసహనంతో పాశవికంగా జైలుగోడల నడుమ ఊపిరాడకుండా చేసినా ప్రజల గొంతుకై ప్రాణంగా నిలిచి ప్రశ్నిస్తూ పడుతూ లేస్తూ కదలలేని కాళ్ళతో చక్రాల బండికి పరిమితమైనా తన మాటలతో లక్షలాది మెదళ్ళను జాగృతం చేసిన వాడు అన్యాయంగా దుర్మార్గంగా పదేళ్లు అండా సెల్ నరకాన్ని చిరునవ్వులతో భరిస్తూ…
నీరు నీరేలే ఉప్పు నీరేలే కళ్లల్లో ఉప్పు నీరేలే చెమటల్లోను కష్టాల కడలి లోను ఉప్పు ఉప్పు నీరేలే… తిండి లోను ఉప్పు శరీరం లోను ఉప్పే ఉప్పు మోతాదు మించిన ఉప్పు మోతాదు తగ్గిన నాడి వ్యవస్థ నాశనం మందులతో ఇక సహజీవనం… ఉప్పు లేకుండా ముద్ద దిగదు ఉప్పు పై తెల్లవాళ్లు పన్ను…
కాలం కదులుతూనే ఉన్నా.. సమయం ఎందుకనో చాలటం లేదు!? కాళ్లు రెండూ పరిగెడుతూనే ఉన్నా.. గమ్యం ఎందుకనో చేరడం లేదు!? వాతావరణం సరిగానే ఉన్నా.. ఊపిరి ఎందుకనో ఆడటం లేదు!? పుస్తకాలు చదువుతూనే ఉన్నా.. జ్ఞాపకం ఎందుకనో ఉండడం లేదు!? ప్రాణం నాతోనే ఉన్నా.. ఎందుకనో జీవం లేని ప్రాణి ల ఉంది పరిస్థితి!? –…
నిమ‌గ్న‌త‌తో, నిబ‌ద్ధ‌త‌తో నిష్క‌ర్ష‌గా తాను అర్థం చేసుకున్న సామాజిక విష‌యాన్ని క‌వితాత్మ‌కం చేయ‌గ‌లిగిన శ‌క్తి క‌లిగిన క‌వి కృపాక‌ర్ మాదిగ. స‌మాజం నుండి ప్రాపంచిక‌త వైపు ఉద్విగ్నంగా సాగిన సామాజిక సంఘ‌ర్ష‌ణ‌ల స‌మ్మిళిత‌మైంది ఆయ‌న కవిత్వం. ద‌ళిత ఉద్య‌మాల‌కు వెన్నుద‌న్నుగా నిలిచి ఆలోచ‌నాత్మ‌క‌మైన ఎంతో సాహిత్యాన్ని ఆయ‌న అందించారు. ఉద్య‌మ సంద‌ర్భ‌మే కాదు విష‌య‌మేదైనా అద్భుతంగా,…
మతి మాలిన మనుష్యులను గతి నిలబడనిస్తుందా పచ్చని పైరుకు రక్షణ ఇవ్వక పీడ నాశనం చేస్తుంది ఆవేశంతో అగ్గి రగిలించినా న్యాయాన్ని పొందగలమా కాలిన విత్తులు ఎన్ని విత్తినా చచ్చినా మొలలేవు సమయం తక్కువన్ని చదువులో చతికిలపడతారా పరుగుపందెంలో దూరముందనీ కూలబడతామా మీతి మీరిన ద్వేషం మనిషికీ చ్యుతినిస్తుందా ఆత్మలో విషం వున్నా బెల్లం తీపెలావుతుంది…
మొన్న … బాల్యంలో అమ్మ ఒడిలో పడుకొని చుక్కలు చూస్తూ అనుకుంటారు ఏ అమ్మ ఆకాశంలో చుక్కలు పెట్టి ముగ్గు వేయడం మరిచిందో అని నిన్న … యవ్వనంలో పిల్ల గాలిని ఆస్వాదిస్తూ చుక్కలు చూస్తూ అనుకుంటారు ఈ చుక్కలాంటి అమ్మాయి తన పక్కనుండాలని . నేడు …. వృద్ధాప్యంలో ఒంటరి నిశీధిలో చుక్కలు చూస్తూ…
బతుకమ్మ…బతుకమ్మా మా కంటి వెలుగువు నీవు మా ఇంటి ఇలవేలుపు నీవు మా గుండెల సవ్వడి నీవమ్మా మా బతుకు మెతుకు నీవమ్మా తెలంగాణ జయహారతి నీకమ్మా పుడమి పూల సింగిడి నీవు అతివ పూజల సందడి నీవు పల్లెపట్టణాల సంబురం నీవు శ్రమజీవన సౌందర్యం నీవమ్మా సకల జనుల సన్నతి నీకమ్మా …
అస్తమిస్తున్న సూర్యున్ని నుదుట కౌగిలించుకొని ఆమె వాకిట్లోకొచ్చింది భూమికి నారింజరంగు చల్లినట్లుంది అరచేతిలో ఆ సాయంత్రాన్ని పట్టుకొని తడిమట్టిపై సంధ్యవనంలోకి మరలి బంగారు చారల ఆకాశం కింద అతని వెనకాలే నిల్చుంది! అతని కళ్ళల్లో సముద్రం కదిలింది శబ్దాలకతీతమైన పడవపై మసక వెన్నెలను తాగుతూ ఆ కిటికీలోంచి ఆవలకు కనుమరుగైంది ఆమె గుప్పిట్లోంచి వదలబడిన సాయంత్రం…
You cannot copy content of this page
