ఎవరేమై పోతే మనకెందుకు? మనకోసం బ్రతుకునంతా బలిచేసినందుకు అధికారం అసహనంతో పాశవికంగా జైలుగోడల నడుమ ఊపిరాడకుండా చేసినా ప్రజల గొంతుకై ప్రాణంగా నిలిచి ప్రశ్నిస్తూ పడుతూ లేస్తూ కదలలేని కాళ్ళతో చక్రాల బండికి పరిమితమైనా తన మాటలతో లక్షలాది మెదళ్ళను జాగృతం చేసిన వాడు అన్యాయంగా దుర్మార్గంగా పదేళ్లు అండా సెల్ నరకాన్ని చిరునవ్వులతో భరిస్తూ…
నీరు నీరేలే ఉప్పు నీరేలే కళ్లల్లో ఉప్పు నీరేలే చెమటల్లోను కష్టాల కడలి లోను ఉప్పు ఉప్పు నీరేలే… తిండి లోను ఉప్పు శరీరం లోను ఉప్పే ఉప్పు మోతాదు మించిన ఉప్పు మోతాదు తగ్గిన నాడి వ్యవస్థ నాశనం మందులతో ఇక సహజీవనం… ఉప్పు లేకుండా ముద్ద దిగదు ఉప్పు పై తెల్లవాళ్లు పన్ను…
కాలం కదులుతూనే ఉన్నా.. సమయం ఎందుకనో చాలటం లేదు!? కాళ్లు రెండూ పరిగెడుతూనే ఉన్నా.. గమ్యం ఎందుకనో చేరడం లేదు!? వాతావరణం సరిగానే ఉన్నా.. ఊపిరి ఎందుకనో ఆడటం లేదు!? పుస్తకాలు చదువుతూనే ఉన్నా.. జ్ఞాపకం ఎందుకనో ఉండడం లేదు!? ప్రాణం నాతోనే ఉన్నా.. ఎందుకనో జీవం లేని ప్రాణి ల ఉంది పరిస్థితి!? –…
నిమ‌గ్న‌త‌తో, నిబ‌ద్ధ‌త‌తో నిష్క‌ర్ష‌గా తాను అర్థం చేసుకున్న సామాజిక విష‌యాన్ని క‌వితాత్మ‌కం చేయ‌గ‌లిగిన శ‌క్తి కలిగిన కవి కృపాక‌ర్ మాదిగ. స‌మాజం నుండి ప్రాపంచిక‌త వైపు ఉద్విగ్నంగా సాగిన సామాజిక సంఘ‌ర్ష‌ణ‌ల స‌మ్మిళిత‌మైంది ఆయన కవిత్వం. ద‌ళిత ఉద్య‌మాల‌కు వెన్నుద‌న్నుగా నిలిచి ఆలోచ‌నాత్మ‌క‌మైన ఎంతో సాహిత్యాన్ని ఆయన అందించారు. ఉద్య‌మ సంద‌ర్భ‌మే కాదు విష‌య‌మేదైనా అద్భుతంగా,…
మతి మాలిన మనుష్యులను గతి నిలబడనిస్తుందా పచ్చని పైరుకు రక్షణ ఇవ్వక పీడ నాశనం చేస్తుంది ఆవేశంతో అగ్గి రగిలించినా న్యాయాన్ని పొందగలమా కాలిన విత్తులు ఎన్ని విత్తినా చచ్చినా మొలలేవు సమయం తక్కువన్ని చదువులో చతికిలపడతారా పరుగుపందెంలో దూరముందనీ కూలబడతామా మీతి మీరిన ద్వేషం మనిషికీ చ్యుతినిస్తుందా ఆత్మలో విషం వున్నా బెల్లం తీపెలావుతుంది…
మొన్న … బాల్యంలో అమ్మ ఒడిలో పడుకొని చుక్కలు చూస్తూ అనుకుంటారు ఏ అమ్మ ఆకాశంలో చుక్కలు పెట్టి ముగ్గు వేయడం మరిచిందో అని నిన్న … యవ్వనంలో పిల్ల గాలిని ఆస్వాదిస్తూ చుక్కలు చూస్తూ అనుకుంటారు ఈ చుక్కలాంటి అమ్మాయి తన పక్కనుండాలని . నేడు …. వృద్ధాప్యంలో ఒంటరి నిశీధిలో చుక్కలు చూస్తూ…
సాంద్రత, గాఢత, సూటిదనం, వస్తు వైవిధ్యం కలిగిన కవిత్వాన్ని గత మూడు దశాబ్దాలకు పైగా రాస్తున్న నిరంతర కవి విపి చందన్‌రావు. నిత్య నూతనత్వంతో ఆయన కవిత్వం విరాజిల్లుతుంది. పరిమళాల గుబాళింపే కాదు నిబిడీకృతమైన అంతరాగ్నితో ఈ కవి కవిత్వం దీపించడం కూడా మరొక ప్రత్యేకత. తన పేరుకు అగ్నికి అనుసంధానించి చందనాగ్ని పేరుతో కవితాసంపుటిని…
విశాఖ సముద్రమంటే అమితమైన ఇష్టంతో అలల ప్రవాహం వంటి నానీలను శివకృష్ణ కొక్కుల రాశారు. సముద్రాన్ని చూసినా, ఊహించినా ఎన్నెన్నో భావాలు మనసుకు తట్టాయన్న కవి తన సంపుటికి సముద్ర నానీలు అని పేరు పెట్టారు. శివకృష్ణ సముద్రతృష్ణ పేరుతో నానీల నాన్న ఆచార్య ఎన్‌ గోపి పుస్తకానికి రాసిన ముందు మాటలో అలలలో సౌందర్య…
ఏ అర్థంకాని తికమకలో ఒక సాలెగూడులో చిక్కినట్టు రేపటి భవిష్యత్తు విద్యార్థి తను కాని తనని తయారుచేసే కల్లోల పోటీ ప్రపంచం నడిబొడ్డుపై ఎటూ కాకుండా బిత్తర చూపులతో… ఎంపీసీ బైపీసీ ఐఐటీ నీట్ లంటూ అవే నీ జీవితమంటూ వెంపర్లాడే తల్లిదండ్రుల కోరికల, చుట్టాలు పక్కాల పోకడల తాళ్ళతో లాగబడి ఆసక్తి అనాసక్తులు ఖాతరు…
You cannot copy content of this page
